Dikmen Bezmez | Sakatlık Çalışmaları İnisiyatifi
[...]
"Sadece Sen"… Başrollerinde Belçim Bilgin ve İbrahim Çelikkol var. Filmin konusuna olabildiğince özetle değinmekte yarar var. Temelde bu bir aşk filmi. Belçim Bilgin (Hazal) genç, kör bir kadını canlandırıyor ve İbrahim Çelikkol ile (Ali) aralarında bir aşk hikayesi var. Film her ikisinin tanışması, birbirlerine aşık olmaları, birbirlerine iyi gelmeleri ile başlıyor.
[...] Hazal’ın gözleri açılır, ancak Ali ameliyat için gerekli olan parayı kazanmak için yeniden girdiği pis işlerde sakat kalır. Aslında sakat kalıp kalmadığından çok emin olamıyoruz filmde. Koltuk değneğiyle yürüyor Ali. Ama filmin bir yerinde sanki ileride değneksiz de yürüyebileceğini ima eden bir ifade de var. Sonuç itibariyle filmin son sahnesinde Ali değnekle yürüyen bir adam, Hazal’ın gözleri açılmış ve birbirlerine kavuşmuşlar.
[...]
Buraya tıklayarak Dikmen Bezmez'in yazısını okuyabilir ve tartışmalara katılabilirsiniz

İlker Ortaç | Sakatlık Çalışmaları İnisiyatifi
[...]
Melodram; öncelikle tiyatro olmak üzere, sanatın bütün alanlarında yaygınlaşmış, sinemanın keşfi ile gelişimini bu alanda yoğun olarak sürdürmüştür. Sinemanın bir eğlence aracı olarak görüldüğü yıllarda, modernleşme olgusunun da mevcut olduğu dönem gözönüne alınarak, geleneksel ile modern arasında sıkışıp kalan, sıradan insanın yaşadığı çelişkileri yansıtmıştır. Önemli toplumsal dönüşümlerin yaşandığı dönemde ortaya çıkan melodram, modernleşme olgusunun kendisini göstermesiyle muhafazakar bir tür olarak kalıcılığını korumuştur. Geleneksel ve modern çatışmasında; sıradan insanın yeni dünyaya duyduğu kaygı ve çelişkileri yansıtmada, aracı bir işlev de görmüştür. Ve ne yazıktır ki, karakter sakat olduğunda ise, sakatın kendini gerçekleştirmesi değil, toplumun sakatı itmesi anlatılmıştır. Bu da sakatlık önündeki engelleri perçinlemiştir.
[...]
Buraya tıklayarak İlker Ortaç'ın yazısının tamamına ulaşabilir, yürütülen tartışmaya katkı, yorum ve eleştirilerinizi sunabilirsiniz

İlker Ortaç | Sakatlık Çalışmaları İnisiyatifi
[...]
Ben; normal kişinin kendisini sakat kişinin yerine koyarak olaylara onun bakış açısıyla bakması, o kişinin duygularını ve düşüncelerini doğru olarak anlaması, hissetmesi ve bu durumun sinema ile de seyirciye iletilmesi sürecinden öte, yani normallerin bugüne kadar anlattığı sakatlık temalı filmlerden öte, bir sakat sinemacının yorumunu aktarıyorum sizlere.
Öteki kimliği ile özdeşleşmiş bir sinemacı örneği, 'İspanyol'ların haşarı çocuğu :' Alamdovar ile durumu daha net aktarabilirim sanırım. Almodovar yaşadığımız ortamda çoğu kez anlamadığımız, bırakın kabullenmeyi fırsat buldukça kınadığımız çoğu durumu, eşcinsellik, travesti baba, komadaki kıza tecavüz eden hastabakıcı gibi, öyle bir anlatmakta ki, farkında olmadan anlamayan-kınayan halimizden sıyrılıp karşımızdaki "anormal"liği anlayışla kavrayan, hatta benimseyen bir noktaya getirmekte . Bu denli başarılı olmasında üstün yönetmenlik vasıfları kadar cinsel kimliğinin de payı büyük.
[...]
Buraya tıklayarak İlker Ortaç'ın yazısını okuyabilir ve tartışmalara katılabilirsiniz