keçiperver

Günlerden bir gündü o da bugündü, dünde olabilirdi, dünün dünü de mümkündü.
Havuza girmeliydi.
Ayakları çıplak, saçları toplu idi.
Her zaman ki trol havasında, onu bunu ciddiye almaz idi.
Sessizce, şekilli şukullu adımlarla havuza doğru ilerledi.
Şekilli şukullu ayakları; sade, dümdüz ayaklıların dikkatini çekti.
Ama o trol ve umursamaz tavrından vazgeçmedi.
Umrunda da hiç kimse olmadı, olmaz idi.
"Ne yani ayaklarım daha şekilli şukulludur diye kendimi dümdüzlülerden daha aşağıda görmeyeceğim gibi daha üstün de değilimdi." derdi.
Sadece onlara kibarca gülümsedi, gözleri ayaklarında, ruhu yükseklerdeydi.
Kuş bakışıyla onları gözlemledi. Kendilerini üstün görmelerini merak eyledi. Onlar herkes gibiydi. Herkes; herkes gibiydi.
Bakışlarını şek-şuk ayaklarına çevirdi. Öpebilseydi, öper idi. Çünkü herkes gibi değildi.
Kendini onlardan üstün gördü. Zaten asıl normal olan kendisiydi. Ama onlar bilmezdi çünkü onlar herkes gibiydi.
Bir doğumun sağlıklı olması anormal idi.
Normal olanı; anormal olmak idi. Ama onlar bilmezdi.
Çünkü onlar herkes gibiydi.
Sessizce havuza girdi. Gözleri şek-şuk ayaklarında, ruhu yükseklerdeydi...