Merhaba Arkadaşlar 06.06.2008 tarihinde akşam 19:00 sıralarında babam rahatzılandı sağ kolunda ağrı midesinde bulanma diş etlerinde ağrı terleme vs şikayetleriyle Korkuteli Devlet Hastanesi Acil servisine gittik muayenne esnasında yukarıdaki şikayetlerimizi söyledik, buna rağmen dr bize ne olduğunu bilmediğimiz bir enjeksiyon yapıp kol ağrısını hafifleyeceğini uykusunu geleceğini söyledi sabah nörolojiye gelmemizi istedi.Eve döndük 30 dakika 1 saat sonra kol ağrısı arttı iğnenin etkisiyle vucüt halsizleşti ve babamın uykusu gelmeye başladı,kol ağrısı geçen her dakika şiddeti artıyordu,
bu duruma dayanamayıp gece 24:00 de Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisine geldik
sağ kolunu sallıyarak sedyeye kadar kendi yürüdü,ayakkabıllarını çıkartıp tansiyon ölçülmesi için kollarını açtı EKG çekimi sırasında dr krizin geldiğini his edip oksijen tüpü istedi babam etrafındaki kalabalıktan etkilenip hayrmı?bi şeymi var? diye sordu.
oksijen maskesi takılıp tüp açıldığında tam o anda oksijenin tüpünün vanasının açıldığı anda kalp durdu hızlı bi şekilde 15 m ilerideki odaya götürülüp kalp masajı yapıldı cevap vermeyince elektroşok uyguladılar 3 veya 4 .ncüde kalp çalıştırıldı bire bir gözlemci olarak ben süreye 2 dakikadan fazla vermiyorum.Sonra yoğunbakım süreci başladı.sabah beyin tomogrofisi çekilmek üzere çağırıldığımda yardım ederken bilinci kapalıydı 17 gün genel yoğun bakım ünetisinde yattı sonra koroner yoğun bakım servisine çıkarıldı orda daha fazla görme fırsatı buluyorduk.elleri ayakları bağlı yatırıyorlardı yatığında tepeindiğini sağa sola dönmeye çalıştığını görüyordum vs vs 1 hafta sonra kardiyoloji servis odasına çıkarıldı 3-5 gün orda kaldıktan sonra kardiyoloji ve nöroloji drları kontrol altında tutuyorlardı.bu 3-5 günlük sürenin ikinci üçüncü günü 2 kişi yardımıyla yavaş yavaş yürütmeye başladık henüz konuşamıyordu gelen herkese boş boş bakıyordu ama ailesini tanıyordu.bizi taburcu ettiler eve gelince geceleri uyumuyordu odanın içerisinde boş boş dolaşıyordu gündüzleri uyuyordu ilk başta hasta bezleri kullanıyorduk yediği yemeklerin isimlerini bilemiyordu örnek: bu ne yemeği sorusuna bilmiyorum ya da başka yemek isimleri söyliyordu ilk başlarda hollüsinasiyonlar görüyordu yutma özeliğini tam kullanamıyordu karşısında yutkunarak konuşarak bu özelliğini kullanmasını sağladık. tuvalet alışkanlığını kazandırmak için sık sık hatırlatıyorduk .
TV seyrederken çıkan insanları tanıdığını söylüyordu 1 ay içerisinde yemekleri kendisi yemeye, yavaş yavaşta olsa tuvaletine gitmeye başladı .Gelen herkesi tanıyor fakat sohbet etme konuşma kısımları tamamen yok oldu. Gittiği yere selamını verir hiç hasta değilmiş gibi oturur sorulara bir iki kelimeli cevaplar vererek konuşmadan oturur.Giderken hoşça kalın diyerek ayrılır.Ama biz yalnız hiç bir yere bırakmıyoruyz.Bıraksak ne olur onuda bilmiyorum.Bazen 30 yıl oncesine dönüp bugünü o gün gibi konuşur ertesi gün kendi evini burası neresi ben nerdeyim bu ev kimin dediği oluyor arada bir normal eski günlerdeki sağlıklı olduğu gibi davrandığı günlerde oluyor keşke her zaman böyle davransa bize yeter dediğimiz oluyor .Rahatsızlığından sonra öğrenme yeteneğini kaybetiğini görüyorum örneğin:yeni tanıştırdığım birisine 5 dakika 10 dakika arayala nerelisin?kimlerdensin?gibi sorular sorabiliyor.Yeni tanıştırdığım arkadaşımın gidişinden 20 30 dakika sonra sorduğumda unutuğunu görüyorum söyleyince hatırlayor. Benzer bir durumda olan varsa yazışalım.
RAHATSIZLIĞIMIZIN 1 YILINDAN SONRA GELİŞME YOK , NELER YAPABİLİRİZ ? babam 1950 doğumlu emekli öğretmen haberleşmek isteğenler için 0535 716 74 04 ALLAH HERKESİN YARDIMCISI OLSUN.
bu duruma dayanamayıp gece 24:00 de Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisine geldik
sağ kolunu sallıyarak sedyeye kadar kendi yürüdü,ayakkabıllarını çıkartıp tansiyon ölçülmesi için kollarını açtı EKG çekimi sırasında dr krizin geldiğini his edip oksijen tüpü istedi babam etrafındaki kalabalıktan etkilenip hayrmı?bi şeymi var? diye sordu.
oksijen maskesi takılıp tüp açıldığında tam o anda oksijenin tüpünün vanasının açıldığı anda kalp durdu hızlı bi şekilde 15 m ilerideki odaya götürülüp kalp masajı yapıldı cevap vermeyince elektroşok uyguladılar 3 veya 4 .ncüde kalp çalıştırıldı bire bir gözlemci olarak ben süreye 2 dakikadan fazla vermiyorum.Sonra yoğunbakım süreci başladı.sabah beyin tomogrofisi çekilmek üzere çağırıldığımda yardım ederken bilinci kapalıydı 17 gün genel yoğun bakım ünetisinde yattı sonra koroner yoğun bakım servisine çıkarıldı orda daha fazla görme fırsatı buluyorduk.elleri ayakları bağlı yatırıyorlardı yatığında tepeindiğini sağa sola dönmeye çalıştığını görüyordum vs vs 1 hafta sonra kardiyoloji servis odasına çıkarıldı 3-5 gün orda kaldıktan sonra kardiyoloji ve nöroloji drları kontrol altında tutuyorlardı.bu 3-5 günlük sürenin ikinci üçüncü günü 2 kişi yardımıyla yavaş yavaş yürütmeye başladık henüz konuşamıyordu gelen herkese boş boş bakıyordu ama ailesini tanıyordu.bizi taburcu ettiler eve gelince geceleri uyumuyordu odanın içerisinde boş boş dolaşıyordu gündüzleri uyuyordu ilk başta hasta bezleri kullanıyorduk yediği yemeklerin isimlerini bilemiyordu örnek: bu ne yemeği sorusuna bilmiyorum ya da başka yemek isimleri söyliyordu ilk başlarda hollüsinasiyonlar görüyordu yutma özeliğini tam kullanamıyordu karşısında yutkunarak konuşarak bu özelliğini kullanmasını sağladık. tuvalet alışkanlığını kazandırmak için sık sık hatırlatıyorduk .
TV seyrederken çıkan insanları tanıdığını söylüyordu 1 ay içerisinde yemekleri kendisi yemeye, yavaş yavaşta olsa tuvaletine gitmeye başladı .Gelen herkesi tanıyor fakat sohbet etme konuşma kısımları tamamen yok oldu. Gittiği yere selamını verir hiç hasta değilmiş gibi oturur sorulara bir iki kelimeli cevaplar vererek konuşmadan oturur.Giderken hoşça kalın diyerek ayrılır.Ama biz yalnız hiç bir yere bırakmıyoruyz.Bıraksak ne olur onuda bilmiyorum.Bazen 30 yıl oncesine dönüp bugünü o gün gibi konuşur ertesi gün kendi evini burası neresi ben nerdeyim bu ev kimin dediği oluyor arada bir normal eski günlerdeki sağlıklı olduğu gibi davrandığı günlerde oluyor keşke her zaman böyle davransa bize yeter dediğimiz oluyor .Rahatsızlığından sonra öğrenme yeteneğini kaybetiğini görüyorum örneğin:yeni tanıştırdığım birisine 5 dakika 10 dakika arayala nerelisin?kimlerdensin?gibi sorular sorabiliyor.Yeni tanıştırdığım arkadaşımın gidişinden 20 30 dakika sonra sorduğumda unutuğunu görüyorum söyleyince hatırlayor. Benzer bir durumda olan varsa yazışalım.
RAHATSIZLIĞIMIZIN 1 YILINDAN SONRA GELİŞME YOK , NELER YAPABİLİRİZ ? babam 1950 doğumlu emekli öğretmen haberleşmek isteğenler için 0535 716 74 04 ALLAH HERKESİN YARDIMCISI OLSUN.
