belkide benim olayım inanılmaz ama gerçek. ben 2006 da her kesin vatani göreve gittiği gibi bende askerlik görevimi yapmaya gitmiştim güneydoğuya, ama benim düştüğüm yer gerçektende çok zor bir görev bizi bekliyordu, durum nedeniyle güneydoğu olması ve o zamandada (pkk) terör örgütünün aşırı derecede faliyet gösterdiği bir sezondu. işte böyle bir zamanda daha senenin ilk baharında yeni gitmiştik güneydoğuya kuzey Irak sınırlarına, böyle bir yere düşen bir asker operasyona gitmeme ihtimali çok azdır. bizde operasyonlara katılıyorduk. ilk operasyona çıkmıştık her yer karma karanlık ne ev ne ışık var her yer dağ ve kayalar, gittiğimiz operasyonlarda 3 günden aşağı kalmıyorduk. hele ilk operasyonda geceleri o zifiri gecelerde patlayan silah, ve top atışları gerçekten inanılmaz idi, ama bunlara zamanla alıştık gide gide. yine bir operasyon vardı kuzey Irak sınırına bu seferde muhtmelen 3 gün kalacaktık. ilk gün bitti 2. günde gece yürüdük sabaha kadar zaten operasyona çıktınmı yorgunluk ve uykusuzluk insanın en bitkin hali oluyor. neyse 2. günde devam ettik bir tepeden başka bir tepeye gidecektik. gideceğimiz tepede dinlenip sabah kahvaltısını yapacaktık. ama bu benim için öyle olmadı ulaşacağımız tepeye nihayet gittik. ve askerlere girecekleri mevziler verildi, banada bir mevzi göründü bende kendi mevzime çeklip hem etrefı gözetliyecek hemde kahvaltımı yapacaktım. mevzime çekilip oturdum ve çantamdan yiyecek bir şeyleri çıkarmaya çalışırken işte ne olduysa o anda oldu çantamın hemen yarım metre sağında bir toz dumanı yükseldi ve bende o andan itibaren girdiğim şoktan kendimden geçmiştim duyduğum tek şey sadece belkide 10 yada 20 dakika sonra bir helikopter sesiydi ondan sonra kendimi Ankara gülhane askeri tıp akademisinde buldum beni engeli bırakan o olaydan her iki gözümü kaybetmiştim. ama daha sonra birliğimden gelen olayın nasıl olduğu ise şöyle oturmuş olduğum yerde patlayan (pkk) terör örgütünün tuzaklamış olduğu bir mayınmış. mayının uzaktanmı patlatılmış yoksa bir bobi tuzağımı beli olmamıştı. daha sonra hastanede yattım belki ilk dönem gözümdeki artan ışığıın dokturlar tarafından iyi giden bir süreçti. daha sonra zaman ilerledikçe gözümde ışık azalması meydana geldi. ve ümitler kesilmişti. nitekin öylede oldu. hayatım daha sonraki bölümünde görme engeli olarak devam ettirecem. ama bunların hepside bir kader meselesi kaderimde böyle varmış Allaha şükür. ama belkide duyanlar için bir mayın patlamasına daha büyük kayıplar olur düşünüle bilir, ama ilginç olan hiç bir yerime bir şey olmamış sadece olan iki gözüme olmuş. vatanımı çok seviyorum vede sevmeye devam edecem. Allah a şükür...
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
