Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Anneler neden kendilerini suçlarlar ve engelli çocuklarından utanırlar

gizemim

Üye
Üyelik
23 Nis 2009
Konular
12
Mesajlar
240
Reaksiyonlar
0
Canım annecigim

Canım Annceciğim benim... Seni Çok Seviyorum...
Neden hep dalıp dalıp gidiyorsun, neden bana hep üzgün üzgün bakıyorsun, neden hep aynı soruları tekrarlıyorsun, neden kendini suçlamaktan vazgemiyorsun, neden hep kızgınlık duyuyorsun...
Halbuki ben meleklere: "beni bu halde dünyaya gönderirseniz ben orda ne yaparım diye sorduğumda: "korkma dediler, orda senin annen olacak, biz senin için en iyisini seçtik, sana o bizden daha iyi bakacaktır, sana birçok şeyi o öğretecektir ama unutmaki senin de ona öğreteceğin birçok şey var, o sana öğretecek sen oana öğreteceksin ve birgün kendi kendine yaşayabileceksin" dediler.
Hadi anneciğim başlayalım çalışmaya, öncelikle ben sana ceza olarak değil ödül olarak gönderildim, ben senin ödülünüm bunun farkına varmalısın ve anneciğim bu ödülde suçlu aramana gerek yok bir an önce nedenler üzerinde durmaktan vazgeçip sonuçlar üzerinde yoğunlaşmaya başlamalısın....
Benden utanma, insanların bakışlarına aldırma, beni gittiğin her yere götür, eğer kendi kendime yeterli hale gelmemi istiyorsan sakın anlamadığımı düşünme beni konsere, tiyatroya, sinemaya götür anneciğim. Belli mi olur bakarsın sen ve ben belkide toplumun melekelere bakış açısını değiştiririz ha ne dersin anneciğim. Hadi kalk anneciğim denize gidelim bana yüzmeyi öğret, hep evde oturmaktan sıkıldım artık sadece okula giderken dışarı çıkıyorum. Tamam sana söz veriyorum akşam döndüğümüzde bütün ödevlerimi yapacağım anneciğim. Sana verilen görevin çok zor olduğunu biliyorum ama unutma yalnız değiliz çok yavaşta olsa ben öğreniyorum, gelişiyorum, büyüyorum yakında duygularımı sana sesli olarak söyleyeceğim, şimdi güçlü olma zamanı anneciğim. Etrafımızdaki diğer melekleri düşün anneciğim. Ne demişti melekler "senin annen var korkma o seni korur ve sana herşeyi öğretir, Tanrı senin için en iyisini seçti", sen varken anneciğim hiç korkmuyorum biliyor musun çünkü Tanrı seni seçti anneciğim. Babama ve diğer akrabalarımıza bizi yalnız bıraktıklarını düşündüğün için kızma sakın çünkü onlar senin kadar güçlü değiller anneciğim bak göreceksin biz ilerleme kaydettikçe onlarda şaşıracaktır ve bize katılacaklardır. Sen ve ben çok özeliz. Şimdiye kadar birbirimize öğrettiklerimizi bi düşünsene nekadar da çok şey öğrendik, yaşadığımız toplumda bile daha önce farkında olmadığımız şeylerin farkına vardık ve anneciğim biz kazanacağız. Birgün kendi başıma okula gidebileceğim, koşup oynayabileceğim, bağıra bağıra şarkı söyleyebileceğim, yaramazlıklar yapıp şımaracağım, hatta sen balkondan hadi meleğim geç oldu eve gel artık diye arkamdan sesleneceksin anneciğim, bende sana "ama anne biraz daha oynamak istiyorum" diyebileceğim. Bütün bunları seçilmiş olan senin sayende yapacağım çünkü sen çok özel biri olmasaydın Tanrı seni seçmezdi anneciğim. Her ne yaparsan yap beni toplumdan uzak tutma anneciğim, başta da söylediğim gibi insanların bakışlarına aldırış etme ve beni gittiğin her yere götür çünkü seninle herşey çok daha güzel anneciğim.
Seni çok seven meleğin kocaman öpüyor ANNECİĞİM...

ailelerin çocu utanıyor çocuklarından hiç dışarıya çıkmayan çocuklar var çokkötü birşey o çocuklarında hakkı degilmidir sizce yaşamak eglenmek gezmek ama aileler anlamıyor bunu utanıyor çocuklarından evlere kapatanlar çok anlatamıyoruz bunları masunların günahı nedir acaba onlarmı istedi böyle olmak kaderimiz yazımız allahtan gelene hamdolsun
 
bu yazıları yazdığın için teşekkür ederim, ayrıca bir emek, bir aklıselim, gerçekle yüzleşen, muhabbetti canlandıran, hafızamızı renklendiren, umudumuzu kaybettirmeyen bir yazı yazı hazırlamışsın, devamını beklerim
 
teşekkürler kardeşim işallah tekki umutsuz olmasın anneler suçlamasın kendilerini engellilerimizinde hakkıdır yaşamak gülmek herkez gibi
 
bence utanmiyorlarr yada utannlar varr ama encokk nedeniii sirff kimse cocuklariyla engelliidr diye ala etmesin diye gizliyorr uzlmmemesini istemiyorr sbebebi bence budurrr
 
yok arkadaşım ondan değil benim ailemde saklıyordu beni misafir gelise beni öteki odaya alırdılar şimdi istemediğim için koymuyorlar benide çıkatmazlar dışarıya bazen çıkarım
 
annelerimiz basimizin taci
aglarsa anam aglar gerisi yalan aglar
ana gibi yar bagdat gibi diyar olmaz
guzel edebiyat yapmis guzel yazi yazmissiniz gizem
annem benim sagirligim icin uzulmustur kesin ama hayatta eksikligimin acisini ben cekmis uyum saglayip ayakta kalmayida ben ogrenmisimdir
 
arkadaşlar tabikide dogru söylüyorsunuz ama dışarıya çıkmalarına hiç birşey engel olmamalı bence bende kızımı heryere götürür çıkarırım ben nerde kızım ordadır kimseye emanet edemem benim anlatmak istedigim kimse utanmasın çocugundan engelli kardeşlerim kendinden içine kapanmasın isterim her insanın düşüncesi farklıdır kimi üzülerek bakar ve sorar sakatmı engellimi yürüyemiyormu konuşmuyormu bazılarıda var anlamazlar sırf merakından sorarlar kimisi vardır çokta kıbarlar yürümedikleri halde ayakkabıları uslerine degse kızarlar çocuklar hapşursa oksürse ters ters bakarlar sanki dunyaya saglam kalacaz diye anlaşmışlarda çok yanlış bunlar ben utanmam kızımdan heryerde beraberiz kızım varsa ben varım hem biz niye utancaz öyle kötü düşünenler utansın derim
 
gizemcim sana katılıyorum benimde 8 yaşında zihinsel engelli kızım var asla kızımdan utanmıyorum gittiğim her yere götürüyorum.evet biz özel anneleriz benim kızım bir melek allah onu bana emanet etti bende ona gözüm gibi bakıyorum.her zaman şunu söylerim yakınımdakilere kızımla beni bir bütün olarak görün o varsa bende varım kızımdan rahatsız oluyorsanız görüşmeyelim.o kadar.
 
başlığı görünce biraz şaşırdım açıkcası.ama içeriğini okuyunca hııı dedim:)şaşırmamın sebebi nurten hnmın böyle bir durum içinde olmadığını bilmem ama neden bu başlık diyeydi:)genele yazılmış bir konu yazılmış.maalesef herşeyde oldugu gibi bu durumdada istisnalar olabiliyor.ben kendi adıma hiçbir zaman ne utandım nede kendimi suçladım.ilk öğrendiğimde herkesin dediği gibi neden biz?sorusu aklımı epey bir yormuştu.o zamanlar tabiki yaşın verdiği cahillikde var.ama zaman içerisinde özel bir çocugu kabullenme evresini atlattıkdan sonra herşey daha güzel ve keyifli geçiyor.ben Burcuyla gurur duyuyorum laf degil İYİKİ VAR VE İYİKİ BENİM.Aksini düşünen anne babalar bence asıl onlar zavallılar diye düşünürüm ben.Hayatın güzel ve zevkli yanını yakalmak mühim olan bu sanırım.Allah sağlık ve ömür versinde onunla daha çok güzellikler yaşayayayım.insan emeğinin karşılığını emin olun zamanla alıyor.herşeyde böyle degilmidir?ben Burcunun rahatsızlığını 10 aylıkken öğrenmiştim.doktor öyle bir tablo çıkarttıki anlayamazsınız engelli bir çocugunuz var ömür boyu yatalak kalacak, altından alacaksınız,size bağımlı yaşayacak....dedikleri bunlardı.düşünün etrafınızda aile de böyle bir durum yok ve ilk sizsiniz,ilk duydugumda evet neden biz diye sordum çook üzüldüğüm zamanlar oldu.ama zamanla doktorlarında yanılabildiğini gösterdik çabamızla burcu 18 aylıkken yürüdü.zateeen ben bu kadarı gördükten sonra dururmuyum.hayata bakışım degişti.Her zaman şunu derim Allahın dediği olur.şuan burcuyla herşeyi yapabiliyoruz.insan yeterki umudunu ve azmini yitirmesin.
 
insanın isteyince hayatta yapamayacağı hiçbirşey olmaz.
 
evet canım çok haklısın isteyince herşeyi başarırsın buna bende katılıyorum ama allah nederse o olur tabikide genede umudumuzu azmimizi yitirmemek gerekiyor dediginiz gibi biz özel anneleriz ne mutlu bizlere kırmadan incitmeden baka biliyoruz çocuklarımıza bizleri begenen sevenler anlıyanlar gelsin bizlere sadece çocuklarımızın sevgisi yeter bizlerinde onlara olan sevgimiz yeterli bence bizlerle mutlu oluyorlar zayten dünyalar onların oluyor
 
kesinlilkle anne bu duyguyu yaşamamalı

değerli arkadaşlarım hiç bir anne baba bu şekil suçluluk duygusuna asla kapılmamalı ve yüce allah neyi takriri ilahi yazmışsa o olur.onun içindirki bizlerre bir varlığımızı canımızdan bir parçamızı nefes alacak kadar bize veriyorsa en büyük anne baba budur.bir kadının kadın olabilmesi için önce anne olmalı.yoksa evlenmiş ben kadınım bunu.ayeti kelimemede bile geçmiyor.demekki annelik çok yüce unutmayalım
 
Toplumumuz her menfi şeyi kadına yıktığı gibi bu özel duumuda ayırmamış kadının üzerine yıkmıştır, erkektesakat doğum yapan anneleri horlayarak büyük katkıda bulunmuştur.
Çevrede hep duymazmıyız." Doğura doğur bunu doğurdu ancak","Taş doğursaydı" v.s.v.s. yılların yükü bunun altında ezmiştir kadını. Üreten anneyi imalatta hata yapmış biri olarak görmüştür.
Sonradan sakat kalan çocuklar için anneler daha şanslıdır çünkü onların mazaretLeri çok geçerlidir. "KADER".
 
evet çok dogru söylüyorsunuz aslında öyle olan erkekleri çok duyuyoruz engelli çocukta dünyaya getirse kadının suçu oluyor kız çocugu getirse dünyaya gene suçlu olan kadınlarımız oluyor allahın taktiri kadınların elinde olan birşey degildir
 
Sanırım bu konu da genelleme yapmak yalnış olur ben oğlumdan utanmayan hatta onunla dolaşmaktan mutluluk duyan bir anneyim benim gibi düşünen birçok anne vardır bu yüzden genellemenin yalnış olduğunu söylemek isterim bu güne kadar isyan etmedim sadece oğlum için daha fazlasını yapamadığımı düşünerek kendime kızdığım anlar oldu anladım ki yaradanın verdiği bu imtahan sabır ve sevgi ile aşılamayacak değil şükürler olsun ki Allah bu sabrı ve gücü veriyor.oğlumun da yaşama hakkı var ve bu hakkı kimsenin elinden almasına gücüm olduğu sürece müsade etmem.toplumun ne düşündüğü umrumda değil oğlumla alay edcekler diye onu eve hapsedemem ayrıca ederlersede bilsinler ki kendilerini aşağlamış olurlar beni hiç etkilemez ne istediğini bilmeyen insan aradığını bulamaz demişler ben istediğim şeyi biliyuorum oğlumla bize verilen bu yaşam hakkını yaşayabildiğimiz kadar yaşamak..Allah herkese sabır ve sevgi gücünü eksik etmesin Saygılar...
 
neden oldugunu ben sana söyüyeyim arkadaşım çünkü engelli çocuklarımız zamanla şekilde degiştire biliyor kendilerini kasıyorlar kendi ihtiyaçlarını karşılayamıyorlar ee böyle oluncada bizim toplumumuzda böylelikle çok dikkatli bakar bakmayı çok severler ay yazık falan filan zaten onların üzüntüleri sıkıntıları yetiyor tek neden toplum aslında insanlarımız utanıyor çıkaramıyor olan o çocuklarımıza oluyor onlarında hakkıdır yaşamaya toplımda engellide olsalar ne şekilde olsalarda mutlu olmak her yerde yaşamaya aralarına girmeye hakları onlarında
 
Üst Alt