askerdim, tehrisime 40 günüm vardı, artık son görevlerimiz diye seviniyordum. bir gece ansısın üst bölgesine çıkılacak diye emir gelmiş, apar topar uyandırıldık, hazırlandık, alışık oldugumuz rutin görevlerden biriydi benim için. tim çavuşuydum, zmhlarla belirli bir yere kadar taşındık, sonra yaya intikal etmeye başladık. tim komtanım askeri uyarmam için beni görevlendirdi, tuzaklama yapılmış olabilir, herkez dikkat etsin, uyar, demişti. askerlere tek tek söylüyordum...
sonra o inaılmaz şey oldu, büyük bir patlama ve sag bacagım diz altından parçalandı. 40 günüm vardı oysa. adı batasacı batman bir ailenin ocagını daha batırmıştı. 20 yaşındaydım, cocuktum daha.
7 yıldır alışamadım protezime, insanların acıyarak bakması dokunuyor. oysa ben güneydogu terör gazisiyim, ama halla kulaklarımda o çınlama ve gözlerimde o anki patlamadan cıkan barut gazının yanması... belki bu yüzdendir gözlerimin hep dolu dolu olması
sonra o inaılmaz şey oldu, büyük bir patlama ve sag bacagım diz altından parçalandı. 40 günüm vardı oysa. adı batasacı batman bir ailenin ocagını daha batırmıştı. 20 yaşındaydım, cocuktum daha.
7 yıldır alışamadım protezime, insanların acıyarak bakması dokunuyor. oysa ben güneydogu terör gazisiyim, ama halla kulaklarımda o çınlama ve gözlerimde o anki patlamadan cıkan barut gazının yanması... belki bu yüzdendir gözlerimin hep dolu dolu olması
