selam arkadaslar bugün bir olay yasadım ...söyle ki metrobüs duragının o rampanın önüne bir aca parketmişti ve bende rampadan inmek yerine yanından indim yani rampa o anda işlevsizdi benim için...yanımda babam vardı ve ilk önce oldukca sinirlendi tabi ben de ... '' ara sikayet edecegiz'' bir iki adamla konustu bu arabanın sahibini öğrenmek için ama sahip ortalarda yoktu tabi... ben de tam aramaya niyetlenmiştim tuşlara basıyordum sikayet edecektik plakayı ama sonra babam vazgecti... ''ceza yazılır vebal almayalım şimdi '' gibi seyler söyledi ama aynı zamanda ugrasmak istemediğini de belirtti...
babam öyle geri kafalı degildir asla onu vurgulayayım sonucta benim okumam hayata karısmam için cok mücadele vermiş yasal olarak cok ugrasmıs biri... ancak karsıma sunulan sebep beni ikilemde bırakıyor ...bir yandan kanunlara biz sahip cıkmazsak işler hukuka uygun yürümez bunun farkındayım...bugün ben sikayet ederim yarın baska biri öbürgün baska biri böyle böyle genelleşir kanıksanır...ama öte yandan ''vebal'' duruma da karsıma sunuldu... ''vebal'' durumu benim için var mı bence yok ama o anda bir durup düşündüm ve sikayet eylemini gerceklestirmedim.. .yani beni düşündüren sadece o anlık birsey değil... hayatın genelinde hukuku uygulamakla ''verilen cezaya göre vebal almak'' arasındaki ince cizgi ya da cizgid e yok belki bilemiyorum...
sadece paylasmak istedim...hayır bir de su var ben 24 yasındayım ama hala hakkımı aramak için kendi kararımı kendim veremiyorum...bu da beni düşündürüyor..
mesela konudan biraz sapacagım ama sunu hissediyorum...bir mücadelenin içinde olmak istiyorum ama bu mücadelede yine onlardan yardım alacagım bir sekilde ama artık onların yorulduklarını hissediyorum... yani fiziksel bir yorgunluk değil bu sadece zihnen yorgunluk... ve hak veriyorum sonucta genc değiller yaslandılar babam 67 yasında mesela...artık dönem itibariyle geri cekilmek isteyecekleri yastalar...ama benimde mücadele etmem lazım birseylerin değişmesi için -ki bu herkes için istediğim bir değişiklik- bu savasın içinde olmalıyım ...bunun farkındayım... ama buna kendimi veremiyorum...her seferinde onları yorar mıyım düşüncesi mani oluyor ...neyi nasıl yapacagımı bilemiyorum... nerde duracagımı hangisinin dogru oldugunu bilemiyorum..
babam öyle geri kafalı degildir asla onu vurgulayayım sonucta benim okumam hayata karısmam için cok mücadele vermiş yasal olarak cok ugrasmıs biri... ancak karsıma sunulan sebep beni ikilemde bırakıyor ...bir yandan kanunlara biz sahip cıkmazsak işler hukuka uygun yürümez bunun farkındayım...bugün ben sikayet ederim yarın baska biri öbürgün baska biri böyle böyle genelleşir kanıksanır...ama öte yandan ''vebal'' duruma da karsıma sunuldu... ''vebal'' durumu benim için var mı bence yok ama o anda bir durup düşündüm ve sikayet eylemini gerceklestirmedim.. .yani beni düşündüren sadece o anlık birsey değil... hayatın genelinde hukuku uygulamakla ''verilen cezaya göre vebal almak'' arasındaki ince cizgi ya da cizgid e yok belki bilemiyorum...
sadece paylasmak istedim...hayır bir de su var ben 24 yasındayım ama hala hakkımı aramak için kendi kararımı kendim veremiyorum...bu da beni düşündürüyor..
mesela konudan biraz sapacagım ama sunu hissediyorum...bir mücadelenin içinde olmak istiyorum ama bu mücadelede yine onlardan yardım alacagım bir sekilde ama artık onların yorulduklarını hissediyorum... yani fiziksel bir yorgunluk değil bu sadece zihnen yorgunluk... ve hak veriyorum sonucta genc değiller yaslandılar babam 67 yasında mesela...artık dönem itibariyle geri cekilmek isteyecekleri yastalar...ama benimde mücadele etmem lazım birseylerin değişmesi için -ki bu herkes için istediğim bir değişiklik- bu savasın içinde olmalıyım ...bunun farkındayım... ama buna kendimi veremiyorum...her seferinde onları yorar mıyım düşüncesi mani oluyor ...neyi nasıl yapacagımı bilemiyorum... nerde duracagımı hangisinin dogru oldugunu bilemiyorum..
