Yolda birini gördüm, Zorlukla yürüyebilen Koltuk deyneklere dayanan Bir sakatı gördüm... Aksaya aksaya gidiyordu, Bir ara gerçekten yoruldu, Birilerinden yardım bekler gibi Zorlukla kaldırıma oturdu... Gözleri ıslak ve kızarmış, Kahrediyordu sanki dünyaya, Neden? neden? sakatım der gibi Boş vermişti bu güzel hayata... Yavaşça yaklaştım yanına Oturdum bende yanıbaşına, Sil artık ...