[Yaşam] İlle de hayata küs mü olmam gerekiyor!?

[Mediha]

Son günlerde çok sık duyduğum bir söz artık kafamı bayagı kurcalamaya başladı..
Bir çok kişiden " ne güzel engelli olmana ragmen hayata bu kadar baglı olman beni şaşırtıyor. Ben bu halimle bile senin kadar pozitif değilim.."
Ben duyduklarım karşısında sevinmelimiyim yoksa kızmalımıyım anlamadım.. Bu sözlerden sanki engelli olan birinin illede hayata küs olmasını bekliyorlar gibi bir sonuç çıkartıyorum.. Umarım yanlış düşünüyorumdur..

 

[Sirine]

Kendilerine bakınca üstesinden gelemeyeceklerini düşünüp...sanırım hayata bağlı olmanı takdirle karşılıyolar :!: Sevinmelisin bence karamsar olmaman hayata gülen gözlerle bakman..pozitij enerji vermen süper bişi....kızmak gereken noktada karşındakinin hayata neden bağlanamaması.....

 

[GoKcHe]

" ne güzel engelli olmana ragmen hayata bu kadar baglı olman beni şaşırtıyor. Ben bu halimle bile senin kadar pozitif değilim.."

deiller çünkü sahip olduklarının farkında deiller. ve farkında olduklarında bi sana bir de kendilerine baktıklarında ne kadar aciz yaşadıklarını görüp işte o an bu cümleleri kuruyorlar. bu cümle bana da çok kurulur. ve ben karşımdakini içten içe küçümserim. bence sevinmelisin.. çünkü ben ufak şeyleri kafasına takıp , sahip oldukları en büyük zenginliklerinin, sağlıklarının farkında olmadan hayatı kendlerine zehir edip durmadan söylenen insanlardan nefret ediyorum! bence bunlar boş insanlar. biraz ağır konuşuyo olabilirim. ama eğer engelli olmasaydım sanırım hayatı en dolu yaşayanlardan biri olurdum. ve bu yüzden ellerinde onca güzel sebep varken günlerini boş geçirip ziyan eden insanlara acıyorum..

 

[oya]

Çok doğru )sanırım görmek istedikleri küskün ,kırgın ve beceriksiz insanlar …
Haklı değiller mi sence?
Sıkan bir ayakkabının verdiği acıyı ,
Yağmurda iliklerimize işleyecek kadar ıslanarak yürümeyi,
Kaldırımları ,merdivenleri üçer beşer atlayarak çıkmayı
Üst raflardan istediğimiz kitapları alabilmeyi özlerken ,
Yanan ampulü sandalyeye çıkıp değiştirmeyi beceremezken,
Kısacık bir basamağın önünde çaresiz beklerken… neyse…
Bilmiyorlar ki, insan yaşamın kıymetini bir şeyleri yitirdiğinde daha çok anlıyor…
Bilmiyorlar ki dışardan pozitif gördükleri insanların içinde ne fırtınalar kopuyor….

 

[Mediha]

Doğru söylüyorsunuz arkadaşlar.. İnsanlar ellerindekinin kıymetini bilmeden böyle iyi niyetle konuşuyorlar ama illede demekki elindekilerin degerini anlamak için kaybetmek gerekiyor..
Gerçekten bende o insanlara acıyorum.. Daha dolu yaşamak varken bana imrenerek bakıyorlar..

 

[Limooni]

Medihacım,sen söylenenlere bakma....her kafadan bir ses çıkar.........Sen yasam sevincini ve neseni sakın kaybetme....
..sen mutlu olduktan sonra söylenen hersey boş.......

 

[Mediha]

Teşekkürler mesut..
Zaten hayatla aramda sorun yok elimden geldiğince aldığım her nefesin tadını çıkarmaya çalışıyorum..
İnsanlarında anlamdığı bu

 

[aferits]

Sadece bizdeki azmi vurguluyorlar.

 

[mustafanın annesi]

Banada oluyor bu tarz seylerYüzün gülüyor ama ben bilmemmi aslında icin kan aglıyordur dimi tarzı sorular...Yooo diyorum.Ama Öncesini biliyorum arkadaslar.Biri yan baksa 2 gün dertli olurdum ben.İnanın derdi olmayanın derdi daha cok....

 

[Lilyum]

İnsanın başına gelmeyince anlayamıyor, katlanılamaz sanıyor bu tür şeylere...

Bu şekilde yaşamak zorunda olan insan alışıyor, belki ilk önce sıkıntısını çekiyor, ama zamanla öğreniyor herşeye rağmen mutlu olmayı.

 

[KUZEY]

" ne güzel engelli olmana ragmen hayata bu kadar baglı olman beni şaşırtıyor. Ben bu halimle bile senin kadar pozitif değilim.."

deiller çünkü sahip olduklarının farkında deiller. Ve farkında olduklarında bi sana bir de kendilerine baktıklarında ne kadar aciz yaşadıklarını görüp işte o an bu cümleleri kuruyorlar. Bu cümle bana da çok kurulur. Ve ben karşımdakini içten içe küçümserim. Bence sevinmelisin.. çünkü ben ufak şeyleri kafasına takıp , sahip oldukları en büyük zenginliklerinin, sağlıklarının farkında olmadan hayatı kendlerine zehir edip durmadan söylenen insanlardan nefret ediyorum! Bence bunlar boş insanlar. Biraz ağır konuşuyo olabilirim. Ama eğer engelli olmasaydım sanırım hayatı en dolu yaşayanlardan biri olurdum. Ve bu yüzden ellerinde onca güzel sebep varken günlerini boş geçirip ziyan eden insanlara acıyorum..

gokche kardesım noktayı koymus kesınlıkle bende acıyorum
en ufak seyın degerını kıymetını bılmezler alısmıslar rahatlıga zorluk nedır nasıl ınsanlar herseye ragmen ayakta
kalabılırler sasırıyorlar demek bana da aynısını derler senı
taktır edıyoruz bende sızı taktır edeyım bır ufak bır ıse yarayında ornegın almanayada bır alman frıdrıch ısmınde
adam her yıl gonullu olarak ıstanbula hasta yatakları tekerleklı sandalye vs... Gonderıyor bızım ınsanlar tv haberlerını seyrederken bır yandan yemek yıyor obur taraftan vah vah cekıyor herseyı uzaktan seyreder bır toplum olduk...

 

[İçimdeki Deniz]

ya boşver onları keyfine bak kardeşim onlar öyle dedi diye moralini bozma

 

[minerva]

Bunu elindekinin kıymetini yitirmeden anlamamakla bağdaştırsak sanırım yanlış olmaz hiç bir engeli olmayan insanlar ellerindeki bu niğmetin farkında olmadıklarından hayata hep karanlık sorunlu pencerelerden bakarak mutsuz olmaya çalışmaktalar bizler ise evet eksiklerimizin farkındayız fakat hayata olabildiğince sıkı sarılmak mutlu olmaya çalışmak güzel yönleri görmeye çalışmak gibi olumlu davranışların ise bir çok engelli arkadaşıma Allah tarafından verilen en güzel yeti olduğunu düşünüyorum :wink: insan kendinden emin olduktan sonra neyi niçin yaptığının farkında olduktan sonra çevremizdeki insanların naçizane söylediği sözlerin hiç bir önemi yok bence(bu tarzda laflar duyduğumda içimden sadece gülüyorum o kadar :!: )

 

[Mediha]

Söylediklerin çok doğru minerva..
Elindekinin kıymetini bilmek için illede keybetmek gerekiyor... Bazen engelsiz olsaydım bende onlar gibi mi düşünürdüm diyorum kendi kendime.. Sanırım böyle de olurdu..
Yorumlarınız için teşekkürler arkadaslar..

 

[Hasan DURMUŞ]

Senin yaşam mücadelen demekki karşındaki insanı sana karşı
imrendiriyor.Her insanin hayata bakış acısı bir değildir.kımısı
yılmadan mücadele eder önüne çıkan engelleri bir bir aşar
mesala senin gibi kimisıde ilk engelde pes eder buda o şahis gibi
alınmamalısın içindeki azimle devam etmelısın.

 

[b.kaytanli]

Biz özürlüler, normal yaşayan insanların fiziki olarak doğuştan sahip olduğu ve onlar için sıradan olan kazanımlarını ( eğitim, iş ve evlenmek gbi), eksi taraflarımızı diğer artılarımızla kapatarak ben de varım hırsıyla gerçekleştirdiğimiz için, hayata attığımız gollerin keyfini daha iyi yaşıyoruz.

Bazen büroma gelen arkadaşlarımın çok basit şeyleri kafalarında nasıl büyüttüklerini ve sağa sola dert olarak anlattıklarını gördükçe, üzüleceğime içimden daha çok gülmek geliyor.

 

[Cigdemy]

[size=4]Çok doğru )sanırım görmek istedikleri küskün ,kırgın ve beceriksiz insanlar …
Haklı değiller mi sence?
Sıkan bir ayakkabının verdiği acıyı ,
Yağmurda iliklerimize işleyecek kadar ıslanarak yürümeyi,
Kaldırımları ,merdivenleri üçer beşer atlayarak çıkmayı
Üst raflardan istediğimiz kitapları alabilmeyi özlerken ,
Yanan ampulü sandalyeye çıkıp değiştirmeyi beceremezken,
Kısacık bir basamağın önünde çaresiz beklerken… neyse…
Bilmiyorlar ki, insan yaşamın kıymetini bir şeyleri yitirdiğinde daha çok anlıyor…
Bilmiyorlar ki dışardan pozitif gördükleri insanların içinde ne fırtınalar kopuyor…[/size]

Evet dimi bizlerinde zaman zaman içinde fırtınalar kopuyor tıpkı her insanda olduğu/olabileceği gibi.
Ama hayır huznu bile doya doya yaşayamıyorum bazen...
(şöyle bi silkinip kendime geliveririm hemen, bana ben lazımım : ))

Yine de inadına azim inadına tebessüm...

Sevgiler...