seni anlatmak isterdim, kelimelerce,sayfalarca,günlerce. her bir harfine sevdalığımı yükleyip, sana ulaştırmak isterdim. seni anlatmak isterdim, vuslatı olmayan hasretlerle. sensizliğin geceden daha kara olduğunu, sensizliğin kıştan daha soğuk olduğunu, sensizliğin,bendeki adının ölüm olduğunu, sana ulaştırmak isterdim. bende, bir senim vardı anlatmak istediğim, birde sensizliğim,yıllardır anlatamadığım. bende bir sen var,senin ...
Sana seni anlatmak ısterdım Tarıf etmekte zorlanmadan Ugrunda olmek ısterdım Hesap sorulmadan Ama ne varkı Anlamsız bır ayrılık kovalar bızı Nedensız Sarılıp aglamak tek hayalımken sensız goz pınarlarımı Kurutmak kader olmus Ellerın bedenımı ısıtan tek ates Ama sensızım usuyorum Hanı demıstım ya Sensız yasayamam Bak oluyorum Su gormedıgın sevgımı Bır kabır sessızlıgınde Tekrar haykırıyorum ...
Sana, seni anlatabilmek isterdim, yazmadan. Senin sesinden seni. Bu güne kadar duyulmamış hikayenin, başını bilmeksizin sonunu getirmek için anlatırdım, bitmeyen bir nefes ve heyecanla. Sana hiç yaşanmamış gibi unutulmaya yüz tutmuş aslıyı, şirini, leylayı ve acı sonlarındaki mutluluklarını anlatmak isterdim. İçimdeki şelalenin çok uzaklardan sürükleyip getirdiği ezginin eşliğinde coşar, kendimi bir kürsü üstünde hissederek haykırırdım seni seviyorum diye, beklide. Beklide hiç beceremezdim ...