Sıcacık yürekleri engelsiz olan sevgili dostlar,merhabalar...
30 yıl önce okulda geçirdiğim bir kaza sonucunda sol kol dirseğimde parçalı kırık meydana geldi.Babamın beni hastane yerine kırıkçılara tedavi ettirme inadı yüzünden yaklaşık olarak üç ay boyunca bölge illerindeki tüm kırıkçıların farklı işkencelerine maruz kaldım.Karanlık ve lasonil kokulu bir odada dört beş kişi tarafından kollarımdan ve bacaklarımdan sımsıkı tutulurken ortaya kırıkçı çıkıyor ve dişlerimin arasına ısırmam için bir tahta parçası sıkıştırılarak bir önceki hafta yanlış kaynayan
kol eklemim defalarca vurularak yeniden,yeniden ve yeniden kırılıyordu...
Kolumun tamamen iflası ve yakınlarımın beni Ankara'ya kaçırmalarıyla Hacettepe Hastanesinde tıbbi yardım alabildim.Önce kolumu kesmek istediler,ardından kolun toparlanması süreci beklendi ve dirseğimden operasyon geçirdim.Psikolojik destek ve fizik tedavi görmedim.Hastaneden ayrılırken(1982-83) sadece 90 derece ile 95 derecelik açılar arasında hareket ettirebildiğim dirseğimle yaşamaya alışmam gerektiği ve kesilmediğine duacı olmam istendi.
Alıştım mı?!....hala alışamadım.
Neredeyse 20,25 yıl hiç kısa kollu gömlek ve tshirt giyemedim.Askeri lise hayalim ve üniversiteyi bitirdiğimde askere alınma hevesim kursağımda kaldı.Beden eğitimi derslerine ve okul takımlarına alınmadım.Kolumu en çok sevdiğim kış mevsiminde kaba giysiler içinde hep sakladım.Yazın en sıcak gününde bile uzun kollu gömlekler giydim.Açılmayan sol kolumun eli kış günü paltomun cebinde diye lise müdür yardımcımdan yumruk yedim.....Çolak dediler,güldüm geçtim.
30 yıldır dirsek protezi (elbow implant) operasyonlarının yaygın hale gelmesi için sabrettim.Ama olmadı,olamıyor ve olmayacakmış...
İki yıl önce bu operasyonu yapabilecek kabiliyet ve donanıma sahip olduğunu düşündüğüm Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi'n den ''bu operasyon için en erken 3,4 yıl sonrasına gün verebiliriz'' cevabını aldım,üzüldüm....Protez masrafını bile karşılamayan devlete 21 yıldır hizmet eden bir devlet memuru olarak özel hastanelerin yanına bile yaklaşamadım.
Geçtiğimiz kış aylarında sol elimin serçe parmağı ve yüzük parmağıyla elin içinde sinir sıkışmasına bağlı olarak his kaybı,ağrı ve hassasiyet ile parmaklarda bükülme gelişti ve felç riski nedeniyle operasyon zorunluluğu doğdu.
Sıkışan sinirlerin sol kol eklemimdeki bozulmaya bağlı olduğu söylenince,''madem operasyon zorunlu hale geldi o zaman dirsek protezi operasyonunu da araştırıp bir taşla iki kuş vurayım'' dedim.
Yakınlarımın desteğiyle operasyon ve protez giderlerini tedarik ederek operasyon için gün saymaya başladım.Süre uzayınca devreye bir arkadaşımın aracılığı ile başka bir operatör hekim girdi ve operasyon sonrasında beni bekleyen risklerden bahsetti.
Sol kolumda açılma hareketini sağlayan arka kasın 30 yıldır çalışmadığını ve kemiğe tamamen yapışmış olduğundan iflas ettiğini,protez takılsa bile protez ömrünün 5-6 yıl olduğunu,zaman içerisinde takılan protezin yeniden yenilenmesi gerektiğini ve toplamda iki kez bu işlemi tekrarlayabileceğimi,sonrasında ikinci protezi de çıkartıp kemikleri sabitlemek gerekeciğini ve kolumun diğer koluma kıyasla daha kısa kalacağını anlattı...........
Sonuçta30 yıllık özlemim ve beklentim suya düşmüş oldu ve protez ameliyatı yerine sinir sıkışması ve eklem kemiklerinin rahatlatılarak eski kırıkların temizlenmesi operasyonu geçirdim.
Beklentim kalmadığı için ''BEN ARTIK ORTOPEDİK ENGELLİYİM''
Protez operasyonu geçirmek isteyen veya protez taşıyan arkadaşlarla bu başlık altında tanışmak,dertleri paylaşmak ve gelişmelerden birbirimizi haberdar etmek için buradayım.
Saygılarımla.
30 yıl önce okulda geçirdiğim bir kaza sonucunda sol kol dirseğimde parçalı kırık meydana geldi.Babamın beni hastane yerine kırıkçılara tedavi ettirme inadı yüzünden yaklaşık olarak üç ay boyunca bölge illerindeki tüm kırıkçıların farklı işkencelerine maruz kaldım.Karanlık ve lasonil kokulu bir odada dört beş kişi tarafından kollarımdan ve bacaklarımdan sımsıkı tutulurken ortaya kırıkçı çıkıyor ve dişlerimin arasına ısırmam için bir tahta parçası sıkıştırılarak bir önceki hafta yanlış kaynayan
kol eklemim defalarca vurularak yeniden,yeniden ve yeniden kırılıyordu...
Kolumun tamamen iflası ve yakınlarımın beni Ankara'ya kaçırmalarıyla Hacettepe Hastanesinde tıbbi yardım alabildim.Önce kolumu kesmek istediler,ardından kolun toparlanması süreci beklendi ve dirseğimden operasyon geçirdim.Psikolojik destek ve fizik tedavi görmedim.Hastaneden ayrılırken(1982-83) sadece 90 derece ile 95 derecelik açılar arasında hareket ettirebildiğim dirseğimle yaşamaya alışmam gerektiği ve kesilmediğine duacı olmam istendi.
Alıştım mı?!....hala alışamadım.
Neredeyse 20,25 yıl hiç kısa kollu gömlek ve tshirt giyemedim.Askeri lise hayalim ve üniversiteyi bitirdiğimde askere alınma hevesim kursağımda kaldı.Beden eğitimi derslerine ve okul takımlarına alınmadım.Kolumu en çok sevdiğim kış mevsiminde kaba giysiler içinde hep sakladım.Yazın en sıcak gününde bile uzun kollu gömlekler giydim.Açılmayan sol kolumun eli kış günü paltomun cebinde diye lise müdür yardımcımdan yumruk yedim.....Çolak dediler,güldüm geçtim.
30 yıldır dirsek protezi (elbow implant) operasyonlarının yaygın hale gelmesi için sabrettim.Ama olmadı,olamıyor ve olmayacakmış...
İki yıl önce bu operasyonu yapabilecek kabiliyet ve donanıma sahip olduğunu düşündüğüm Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi'n den ''bu operasyon için en erken 3,4 yıl sonrasına gün verebiliriz'' cevabını aldım,üzüldüm....Protez masrafını bile karşılamayan devlete 21 yıldır hizmet eden bir devlet memuru olarak özel hastanelerin yanına bile yaklaşamadım.
Geçtiğimiz kış aylarında sol elimin serçe parmağı ve yüzük parmağıyla elin içinde sinir sıkışmasına bağlı olarak his kaybı,ağrı ve hassasiyet ile parmaklarda bükülme gelişti ve felç riski nedeniyle operasyon zorunluluğu doğdu.
Sıkışan sinirlerin sol kol eklemimdeki bozulmaya bağlı olduğu söylenince,''madem operasyon zorunlu hale geldi o zaman dirsek protezi operasyonunu da araştırıp bir taşla iki kuş vurayım'' dedim.
Yakınlarımın desteğiyle operasyon ve protez giderlerini tedarik ederek operasyon için gün saymaya başladım.Süre uzayınca devreye bir arkadaşımın aracılığı ile başka bir operatör hekim girdi ve operasyon sonrasında beni bekleyen risklerden bahsetti.
Sol kolumda açılma hareketini sağlayan arka kasın 30 yıldır çalışmadığını ve kemiğe tamamen yapışmış olduğundan iflas ettiğini,protez takılsa bile protez ömrünün 5-6 yıl olduğunu,zaman içerisinde takılan protezin yeniden yenilenmesi gerektiğini ve toplamda iki kez bu işlemi tekrarlayabileceğimi,sonrasında ikinci protezi de çıkartıp kemikleri sabitlemek gerekeciğini ve kolumun diğer koluma kıyasla daha kısa kalacağını anlattı...........
Sonuçta30 yıllık özlemim ve beklentim suya düşmüş oldu ve protez ameliyatı yerine sinir sıkışması ve eklem kemiklerinin rahatlatılarak eski kırıkların temizlenmesi operasyonu geçirdim.
Beklentim kalmadığı için ''BEN ARTIK ORTOPEDİK ENGELLİYİM''
Protez operasyonu geçirmek isteyen veya protez taşıyan arkadaşlarla bu başlık altında tanışmak,dertleri paylaşmak ve gelişmelerden birbirimizi haberdar etmek için buradayım.
Saygılarımla.
