demirc;
Bazen düşünüyorum da bu ülkenin enayisinden biri ben miydim diye ..... malülen emekliliğimi hak ettikden yıllar sonra başvurdum emekliliğime ..hasta halimle de çalışma cabasındaydım .İyi bir mesleğim ve çevrem olduğu için yanıma mağdur durumda olan kişilere öncelik verdim ama, en büyük ihaneti de o mağdurlardan gördüm .kısacası iş yerinde insafiyet bende olduğu için alınan kişilere değerinden fazlasını veriyorduk aileleri perişan olmasın diye ama beni çok zor durumda bıraktılar .Lanet edip işi bırakınca o kişilerde işi yürütemediler ama emekli olup işin içinden sıyrıldım ..
Eşim de %92 özürlü ,ama evde incik-boncuk ,örgü işleri yapıyor ,zor durumda olan ailesine katkıda bulunuyor .eşim çalışmakla kendisini sağlıklı insanlardan geri olmadığını kanıtlama cabasında ve başarıyorda ,üstelik sapasağlam kardeşleri hiç bir baltaya sap olamadıkları halde ..
Ben de eşime yardımcı oluyorum onun için bakım parası alıyorum .isterdik ki;devlet bizi bir işletme de istihdam etsin çalışarak kazanalım .Ama ikimiz de diyaliz hastası olunca pek de olası görülmüyor . .
2022 ya da bakım parası alanların bir kısmı gerçekten mağdur kimseler .. Kaldı ki;2022 maaşı çok bir maaş değil ,insanca yaşamın çoook gerisinde ,gönül arzu ederdi ki; en azından asgari ücret düzeyinde olmalıydı da ,evlenmek isteyen iki engelli birey bir yuva kurabilmeliydiler .
üstelik evlenen engellilerin 2022 maaşı da kesiliyor bildiğim kadarıyla ...halbuki ,insanca yaşam hakkı herkresin olduğu kadar engellilerinde olması gerekmez mi ..