Güncel İçerik

Merhabalar

Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.

Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.

Teksan İnovatif Medikal: Engelliler, Engelli Çocuklar, Hasta ve Yaşlılar için emsalsiz ürünler

Çaresizlik ve ümitsizlik... [Yaşam]

efe can

Üye
Üyelik
16 Eyl 2007
Konular
94
Mesajlar
398
Reaksiyonlar
0
evet arkadaşlar çaresizlik belkide bizlerin yaşayarak anlamını defalarca ezberlemek zorunda kaldığımız bir kelime!! umut çok az da olsa bazılarımızda çoğumuzda vardır.. çünkü tamamen umutlarını yitirmiş bir insan yaşayamaz bence.. zaten geleceğe dair umutları çok az veya tükendiğini sanan insan yaşamayı pek istemez ama mecburdur yaşamaya çaresi yoktur..
ölümden öte köy denilmişti ya önceki başlıkta bende ona son bir başlangıç olacak diyor ve buna inanıyorum!!!
allah hepimize tabiri caizse o iki köydede yardım etsin...
bizi umutsuz , çaresiz ve inançsız bırakmaz inşallah!!!
şunu unutmamalıyız bu köy bazılarımız için hernekadar zor ,acımasız ve çaresizliklerle dolu olsada sonuçta geçici!! :!: :!: :!:
 
hayat ağacı

EFe can;

çok güzel bir konuya aslında özetle de olsa deyinmişsin.Ve bu özet olsa da bizlere bu sitede olanlara benliğimize ümitlerin ne kadar değerli olduğunu hatırlatman çok güzel.

Her seferinde çaresizliklerimizle savaştığımızı dile getiririz.Ve çeresizken gerçekten de bizi hayata bağlayan ve hayatın bir köşesinden bize umut veren şeydir gücümüze güç katan.

HAYAT AĞACI...

BİR AĞAÇ DÜŞÜNÜN....
ÜZERİNDE BİNLERCE DAL
BU AĞACIN DALLARINDA BİNLERCE İNSAN VAR
HER DALDA TEKER TEKER
AĞACIN DALINDA ASLINDA OTURMAK BASİTTİR
AĞACIN DALINDA ASILI OLMAK ZORLUĞU VE KORKUYU
HİSSETTİRİR BİZE
AMA O DALDAN HA DÜŞMÜŞÜZ DÜŞÜYORUZ
O ANDA
EĞER;
DALDAN DÜŞÜNCE HAYATIN BİTTİĞİNE İNANIRSANIZ YAŞAYAMAZ VE DÜŞTÜĞÜNÜZ ZAMAN HAYATINIZI BİTİRMİŞSİNİZDİR.... :cry:
DALDAN DÜŞÜNCE DE AĞACSIZ VE TEPEDE OLMADAN DA HAYATIN KURULABİLECEĞİNE İNANIRSANIZ ÇARESİLİĞİ YENMİŞ OLURSUNUZ. :)

İşte bu da hayatımızın ağacı her dalında ayrı bir duygumuz asılı...
 
Bizden önceki kuşakların türlü yokluk ve yoksulluk içinde hayatta kalma ve yer tutma mücadelesine rağmen bizim ve daha sonraki kuşağın nispeten türlü varsıllıklara rağmen haklı gerekçeleri olabildiği gibi başkalarının yenilgilerinden (okumak, gözlemlemek ve tembihlenmek suretiyle) fazla miktarda etkilenerek kendilerini çoğu konuda bedbin, mutsuz, yenik çaresiz hissettiklerini düşünüyorum. Hatta insanların bir mücadeleye girmedikleri konularda yenik hissetmeleri de bana epeyce çelişkili görünüyor. Bunun en önemli sonuçlarından birisi de bilgiye ulaşmada son derece isteksiz bir çoğunluk (bilgiye ulaşmada imkân sahibi olmalarına rağmen) haline gelmemiz.
Sabır ve doğru bilgi en büyük çaredir:)
 
Sabır ve çaba, hayatımızın vazgeçilmez iki unsuru. Hayatta hep diğer insanlardan daha çok gayretli olmak ve daha çok sabretmek zorundayız. Bazen arkamdan sakat diye alay eden insanlara üzülüyor ve içime kapanıyorum. Sonra düşünüp kendimi toparladıktan sonra bunlar olacak, hayat devam ediyor, güçlü olmak ve sabretmek zorundayız, inşaallah öbür dünyada herşey çok güzel olacak diyorum.
Çalışıyorum ve hiçbir zaman ben bu işi yapamam diyerek iş yerimde mırın kırın etmedim. Bir yerde insanlara kendimizi kabul ettirmek için neleri yapabildiğimizi ve her güçlüğün üstesinden gelebilme yeteneğimizi göstermek zorundayız. Bizler çaresiz ve güçsüz insanlar değiliz. Çalışan ve üreten beyinleriz. Belki onlar gibi yürüyemiyor, onlar gibi konuşamıyor, onlar gibi göremiyor olabiliriz ama hepimizin süper olduğu çok değişik alanlar var.
Umutların tükenmemesi dileğiyle...
 
lanet olsun bana

düşüncelerimi yazmak istedim kendimle ilgili hayatta en son bile düşünmek istemedim şeyleri düşünmeye başladım o kadar moral bozuklu yaşıyorum ki biktim artık nefes almaktan yaşamaktan herşeyden eger yazarsam bida hayatdayım demektir...
 
SENAY;

YÜREĞİNDEKİ ZİNCİRLERİ KIRIP ANLATIRSAN DUYGULARINI İÇİNDE HAPSOLDUĞUN DÜNYADAN ÇIKMIŞ VE GÜNEŞİ İLK KEZ GÖRMÜŞSÜN GİBİ BİR DUYGU HİSSEDECEKSİN SADECE DENE...
 
aslında bu konuyu kelimelere dökmekte,tarif etmekte zorlanıyorum.tam manasıyla anlamak için tam manasıyla yaşamak gerekir.
bu yüzden bu mevzuyu diğer insanlardan daha çok anlayacağınız,hissedeceğiniz açık.
çaresizlik bizim gibilerin bi çok kez karşısına çıkmıştır ve çıkmayada devam edecektir.ama insanı yıldıran,bıktıran ve zaten diğerlerindeki kadar güçlü olmayan yaşam sevincini dahada güçsüz hale getiren,veya bitiren ümitsizliktir.
bazen içimdeki ufak tefek şeylerden yaşama sevincimin bitmemesi için çıkardığım küçük ümitler bir bir tükenince hayatı çok anlamsız,sebebsiz ve eziyet olarak görüyorum.çokşükürki bu durum bi kaç günde geçiyo tekrar ufak tefek ümitlere devam ediyorum çünki bu dünyaya katlanmamı sağlayan yaşama sevinci için bu şart.
demiştim ya bu durumu ifade etmek çok zor diye beni anlayacağınızı ümit ediyor ve paylaştıklarınız için teşekkür ediyorum :!: :!:
 
ümitsizlik benimde yaşadığım bişey. hayattan umudumu kestim. insanlarda çok acımasız. şu hayatta yapayalnızım allahtan başka kimsem yok. bu dünyadanda umudum yokkkkkkkkkk...
 
slm arkadaşlar hiç birzaman kendimize engeli güzüyle bakmayalım lütfen unutmayalım ki her insan bir engeli adayıdır ben bi kaza sonucu sakatlandım kişinin başına gelmeden anlamaz evet ama hiç bi zaman ben bir insanı özürlü olarak gürmedim bakmadım hiç birgün benimde böyle olacağım aklıma gelmezdi evet insanın arkasında konuşan bazı şahsiyetler vardır ama onlara aldırış etmeden hayat mücadelemize devam etmeliyiz en azında halen yaşıyoruz bundan daha güzel bi lütüf olurmu inancı olan hiçbir zaman kendini engeli gürüp hayata isyan etmez bence herkese başarılar
 
Üst Alt