Bunalanlar da haklı diyorum ben.
Çünkü herşeyde o kadar sevgilerini göstemeseler biraz daha kendimize güven gelse iyi olmazmı.
Sen hastasın yapamazsın.
Sen hastasın yorulma, bir ihtiyacın olursa bize söyle, sokaga çıkamassın yalnız, zarar verirler, araba çarpar, bu kızın / erkegin, ihtiyaçlarını alacak kimsesi yokmu derler ... derleerr derlerrr..
Ne bu yaa, bunlar sevgidense ...
Bırakaın bunalmayı insan sıkıntıdan başka bir şey görmüyor.
Gına geliyor kardeşim bırakın bizde kendi başımıza olmaya bişeyler yapmaya çalışalım, bundan daha fazla hapsolmayalım, değilmi ama ...
Tamam sevgi çok güzel bir olay, tarifsiz bir duygu olabilir, keşke hepimiz sevgi denizin de bogulsak güzel ama.
Bir yere kadar olmalı sevgide, sevdigini bogmamalı insan.
Bırakmalı biraz kendi haline, hayatla mücadeleyi ögrensin diye.
Ama hep zor anlarında yapayalnız kalmayacagını, bırakılmayacagını aşılamalı ona.
ONU SEVENLER.
