Merhabalar .yaşım 46. 27 Ekim 2009'da bir toplantı için 2 günlüğüne diye yola çıkmıştık bir arkadaş ile. . Gidip gelecektik öbür gün. Balıkesire doğru gidiyorduk, şöför bendim. Kaza olmuş; ben hiç bir şey hatırlamıyorum. Gözlerim Bursa'da yogun bakımında açıldı. (Tek şeride indirilmiş olan Balıkesir yolunda,bir trafik canavarı, aracı ile solladı ve karşı şeritte bana vurarak, hayatımı nerede ise bitirdi.) Trafik kazası geçirmişiz. Diğer arkadaş da bir şey yokmuş. Arabada benim taraf komple göçmüş. Bursada yogun bakımına götürmüşler. Serviste, asistanlar bacağıma bir şey yapıyordu.Ben de acıdan bagırıyordum. (Sol bacagıma kalça kırıgı nedeniyle çivi çakıyorlarmış). Aksamına beni aldılar İstanbula götürdüler. Akcigerlerim sönmüş, bilincim geliyor gidiyor ama aklım başımda. İstanbul'da 3-4 litre kan vermişler. Sol kalça,sol kol,sol akciger çökmüş. 5-6 gün yogun bakım sonrası,yarı canlı ameliyata aldılar. Kol ameliyatı 8 saat ameliyat surmuş. (Kol da her yer kırıkmış). Bizimkilere, "dua edin inşallah uyanır ama uyanamayabilir de" diyerek tekrar yogun bakıma göndermişler. Bir gün sonra ayıldım.Servise almışlar. Ben 40-45 gün sonra çıkarız derken, 15 .gune dogru bir de hastane enfeksiyonu kapmışım. 40 güne ilaveten 3 ay süren enfeksiyon tedavisi yapıldı.Ben nerede ise artık çıkamıycam korkusunda idim. Mikrop mikrop üstüne. Dirseğimi deldiler,mikrobu temizlemek için. 4 ay ortopedik serviste kaldıktan sonra, plastik cerrahiye sevkettiler. Orda da sol bilegimden 2 ana damardan birini et ile alıp dirsegime yamadılar. 10 gün kaldıktan sonra taburcu ettiler. O gün bugündur dirseğime ve koluma bakıp bakıp (kol %35-40 iş görüyor gibi,dirsek hala acı ile 90 derece açılıyor, parmaklar da ancak yarım güçlü. Sinir tahrişi var.) moralim bozuluyor.Beni trafik kazası değil; enfeksiyon mahvetti diye üzülüyorum. Çünkü pis bir sağlık personelinin sorumsuzluğu sonucu mikrop kaptım; ve sonrasında bilek damarımı aldılar et ile, (oraya deri yama yaptılar) onu gidip dirseğe yapıştırdılar. Şimdi dirsek garip,bilek garip; hala alışamadım. Korkularım var, ya kalan tek damara bir şey olursa diye.. Bende de hep üzüntü; neden böyle oldu,beni buldu. Biri yetmez mi idi de , 2.si geldi diye. Şimdi oda yetmedi.Kalçam iyi derken (öyle sanırken) Avaskuler Nekroz oldugunu söyledi özel hastaneden bir doktor,MR çekildi ve Decomprasyon ameliyatı oldum bir hafta önce. Tam işte enfeksiyon tekrarı olmasın inşallah,toparlamam lazım derken,bu ameliyat ile yeniden 45 gün yatağa girdim tekrar. İlk zamanlar ben de çoğu arkadaş gibi, o malum "hayat ızdırap,değer mi tarzında" duyguları yaşadım.Yaşamak acı dedim. Ama şimdi yavaş yavaş toparlıycam galiba. (Tabiiki bu halimize de şükür). Ancak bunu derken, diğer taraftan korkularla da yaşamaya devam ediyorum. Enfeksiyon için kol ameliyatı olmamın ve kolumun haritasının değişmesine ve ardından 3 ay geçmesine karşın hala enfeksiyon korkusundayım. Her gün 5-10 kez yara yerine bakıyorum bir şey var mı diye.Bu acıyı bilen bilir. (Şunu biliyorum,ne olursa olsun, ne el ne bacak olmasın, yatalak dahi olun,bir nefesi bile önemli yakınlarına insanın. O yüzden yaşama sarılmalıyız.). Toparlamak istiyorum,sürekli bir şeyler çıkıyor.27-ekim-2009-9.Mayıs.2010 hala bitmedi dertler. Galiba bunun da yolu paylaşmaktan geçiyor ve birinci kural; yeni durumu kabullenmek. Hasar küçük de olsa; büyük de olsa değişmiyor. Durumu kabullenmek,(geçmiş geçti; bugüne bak demek) galiba temel kural. (Allah her dileyene yardımcı olsun diliyorum.)
Merhabalar
Engelli haklarına dair tüm içerikten üye olmaksızın yararlanabilirsiniz.
Soru sormak veya üyelere özel forumlarlardan ve özelliklerden yararlanabilmek içinse sitemize üye olmalısınız.
Balıkesir yolunda idim arabada, uyandığımda ise İstanbul'da yoğun bakımdaydım [O an]
- Konbuyu başlatan kuman
- Başlangıç tarihi
Çok büyük bir kaza geçirmişsiniz geçmiş olsun. Bunada şükür ki şuan yaşıyorsunuz yada daha kötü durumda da olabilirdiniz. Yaşama sevinciniz ve azminiz sayesinde biran önce sağlığınıza kavuşacağınıza inanıyorum. Allah şifa versin.
Merhaba, hoşgeldiniz.
Her birimizin hayatını alt üst eden, isyana sürükleyen anlarımız oluyor. Kolay değil..İnsanız , acılarımızı mutluluklarımızı hissettiğimiz kadar da dışa vurup paylaşmamız doğal. Paylaşmak için aramıza katılmakla inanın çok isabetli bir karar vermişsiniz. Burada dostlukların ,ilgi ve sevginin en çıkarsız olanını yaşarsınız. Ağrılarınız azalır, diğer dostların yaşadıklarını öğrendikçe , bu halime de şükür dersiniz. Ben çocukken geçirdiğim felç sonucu sağlam tek kolumla yaşamaya çalışırken şimdi onu da kullanmakta zorlanır oldum. Eşim ise sizin gibi kaza sonucu hayatı alt üst olmuş bir insan. Tekerlekli sandalye kullanıyor, yürüyememenin dışında bir çok sorunu bir arada yaşıyor. Hepimiz bize emanet edilen bu bedeni taşımak zorundayız. Hem kendimiz, hem bizi sevenler için.
Bizim isyanlarımız, sevdiklerimizin çaresizliği daha bir ağır yaşamasına da sebep oluyor. Sevdiğimiz insanların acılarına çare olamamak da aynen o acıyı hissetmek gibi. Lütfen kendinizi iyileşme yönünde motive edin. Sizi sevenlerin desteklerini, çabalarını da yanınıza alarak bu sıkıntılı günlerin atlatılacağını düşünün ki, gerçekten eskisi kadar üzülmeyeceksiniz, kabullenip, barıştığınız sıkıntılar sizin karşınızda güçsüzleşecektir.
Dostluk ve sevgi ile kalın.
Her birimizin hayatını alt üst eden, isyana sürükleyen anlarımız oluyor. Kolay değil..İnsanız , acılarımızı mutluluklarımızı hissettiğimiz kadar da dışa vurup paylaşmamız doğal. Paylaşmak için aramıza katılmakla inanın çok isabetli bir karar vermişsiniz. Burada dostlukların ,ilgi ve sevginin en çıkarsız olanını yaşarsınız. Ağrılarınız azalır, diğer dostların yaşadıklarını öğrendikçe , bu halime de şükür dersiniz. Ben çocukken geçirdiğim felç sonucu sağlam tek kolumla yaşamaya çalışırken şimdi onu da kullanmakta zorlanır oldum. Eşim ise sizin gibi kaza sonucu hayatı alt üst olmuş bir insan. Tekerlekli sandalye kullanıyor, yürüyememenin dışında bir çok sorunu bir arada yaşıyor. Hepimiz bize emanet edilen bu bedeni taşımak zorundayız. Hem kendimiz, hem bizi sevenler için.
Bizim isyanlarımız, sevdiklerimizin çaresizliği daha bir ağır yaşamasına da sebep oluyor. Sevdiğimiz insanların acılarına çare olamamak da aynen o acıyı hissetmek gibi. Lütfen kendinizi iyileşme yönünde motive edin. Sizi sevenlerin desteklerini, çabalarını da yanınıza alarak bu sıkıntılı günlerin atlatılacağını düşünün ki, gerçekten eskisi kadar üzülmeyeceksiniz, kabullenip, barıştığınız sıkıntılar sizin karşınızda güçsüzleşecektir.
Dostluk ve sevgi ile kalın.
allah şifalar versin arkadaşım
Öncelikle geçmiş olsun,paylaşmak iyidir içine atma unutmaki senden daha kötü durumda olanlar var, yani beterin beteri var onun için hayata sarılmak olanlarla yetinmek ve mutlu olmak imtihan dünyası,allah hepimize şifa versin.
meraba
öncelikle büyük geçmiş olsun arkadaşım.bende 18 yıldır doktor hatasını yaşıyorum.ama çok şükürki hayattayım.yaşamak güzeldir.kolunuzun görüntüsü için üzülmeyin.keşke yürüseydimde bendede yara izi olsaydı.
öncelikle büyük geçmiş olsun arkadaşım.bende 18 yıldır doktor hatasını yaşıyorum.ama çok şükürki hayattayım.yaşamak güzeldir.kolunuzun görüntüsü için üzülmeyin.keşke yürüseydimde bendede yara izi olsaydı.
kuman bey geçmiş olsun efendim,zorluklar insanı daha güçlü yapar ve acıların en iyi ilacı zamandır,yaşadığınız bunca şeyi göğüslediğinize göre siz çok güçlü bir insansınız,lütfen sabrınıza sıkı sıkı sarılın,inşallah hakkınızda herşey iyiye doğru gider,allah yardımcınız olsun,amin
hastanede kapılan enfeksiyonun ne demek oldugunu çok iyi bilirim skolyoz ameliyatım sonrası başarı % yüz tamamen düzelmişim ben ailem seviniyoruz derken şiddetli agrı ve geçmek bilmeyen yüksek ateşle kan tahlili sonrası enfeksiyon ve yogun antibiyotik 4 debridman ( temizleme ) ameliyatı yara yeri sürekli akar derin pansumanlar 4.5 aylık hastane serüveni yogun enfeksiyon ve aşırı ilaçlara baglı bünyemin dayanamamasına baglı bir ayı bilinç kaybı sonunda evimi gördüm kullandıgım ilaçlardan bana miras kalan unutkanlıkla yaşıyorum bunada şükür
Geçmiş olsun yaşadıklarınız kolay şeyler değil..
Ama siz zor ve acı olanı atlatmışsınız.
Zaman yaralarınıza ve acınıza en iyi merhem olacaktır.
Kolay değil ama hiç bir şey olmamış gibi hakatınıza kaldığınız yerden başlayın, imkansız gibi görünse de burada bir çok insan bunu başarıyor ..
Ama siz zor ve acı olanı atlatmışsınız.
Zaman yaralarınıza ve acınıza en iyi merhem olacaktır.
Kolay değil ama hiç bir şey olmamış gibi hakatınıza kaldığınız yerden başlayın, imkansız gibi görünse de burada bir çok insan bunu başarıyor ..
Osman bey aynı yaştayız.Ve Allah sevdiği kuluna dünyada dert verirmiş.O nedenle yaşadıkların gerçekten okurken üzüldüm.Dünya işte ve bu forumdaki her bir insanın sizin gibi bir hikayesi vardır.Allah İmandan ayırmasın ve acil şifalar versin.
