BİR SEVGİ KIRILMASIYDI
Her adımda pul pul çözülen
paslı kapıların gıcırtılarıyla geçiyorum
ardımsıra yıkıntılar sürüyerek sokakları
solugumda duman acısı, vantuzlar, avcı fakları
çekiliyor damarlarım, ellerim soguyor, gözlerim aklarda
görüp göreceğim son yağmur sağanağı mı
yüzümdeki bu ıslak serinlik
boğuluyorum yalanların emzirdiği cam fanuslarda
korkarım ki kimselerde görmeyecek
asfaltlara yıkılıp kalışımı
bir bağırabilsem, çırpınmasam
kıyıya atılmış balıklar gibi
dönsem derin sularıma
dönsem diyorum
dört bir yandan çoğalıp yüzüme çarpıyor
duvarlardan yıllar önce silinmis sloganlar
bedeni kurşunlarla doldurulmuş
bir ölü doğruluyor kıyısında anıların
incinmiş bakıyor
mendireklerde dalgalarca kırılışıma
gök gürlemeleri düşüyor aramiza
sabahi ikiye biçiyor sesi
postal seslerinin yankılandığı gecelerde
birlikte yazmadık mı diyor
silinmiş bütün sloganları göstererek
beni vurmuşlardı
ardından kurşunlarla sense firari
duvarlar kanıyor
kanıyor yapraksız dalları ağaçların
gökyüzü kanıyor, bulutlar, kuşlar
billurdan kırmızıya dönüyor yağmur
rüzgar kanıyor
vivaldi kemanlarını silerek sokaklardan
kan, kanıyor
dağılıyor
soluğumda duman acısı
vantuzlar
avcı fakları
ey umut
utandırma beni
serme yorgun dalgalar gibi
keskin çakıl taşlarına sendeleyişimi
bir sevgi kırılmasıydı
bir boran
izlerimi silen tipi
üzülmüşlüğümle gözgözeyken
bakma öyle
yanaklarımda acıyor
gözlerinin sıcak izi
ey umut
utandırma beni
yüzümü gölgeler gömerek kaçmadım
utançlar çizilmedi ömrüme
hep bir sarmaşıktım insan uçurumlarında
tuzla sulanan toprakta
yeşeren inat
yılgısına çekerken
durgun sularda soldurmadım şıvgınlarımı
hep bir patlayışın ardından
zifir geceye atılan kıvılcımdım
sesimden önce
bir sevgi kırılmasıydı
bir boran
izlerimi silen tipi
üzülmüşlüğümle gözgözeyken
bakma öyle
yanaklarımda acıyor
gözlerinin sıcak izi
ey umut
utandırma beni
kuralsız bir sevgi
umudumu da yoracaksa eger
bir çift kumrunun sarılışını
bağrıma bastırır gibi
ayrılıkta yakışır bana
yaralı ceylan ürkekliğiyle ovada
isyanlarımı saklayıp
kırarcasına dişlerimin sızısına
dağların yolunu tutmakta
kuralsız bir sevgi
umudumu da yoracaksa eger
bir çift kumrunun sarılışını
bağrıma bastırır gibi
bir kavgada
ayrılıkta yakışır bana.
Aydın ÖZTÜRK
Her adımda pul pul çözülen
paslı kapıların gıcırtılarıyla geçiyorum
ardımsıra yıkıntılar sürüyerek sokakları
solugumda duman acısı, vantuzlar, avcı fakları
çekiliyor damarlarım, ellerim soguyor, gözlerim aklarda
görüp göreceğim son yağmur sağanağı mı
yüzümdeki bu ıslak serinlik
boğuluyorum yalanların emzirdiği cam fanuslarda
korkarım ki kimselerde görmeyecek
asfaltlara yıkılıp kalışımı
bir bağırabilsem, çırpınmasam
kıyıya atılmış balıklar gibi
dönsem derin sularıma
dönsem diyorum
dört bir yandan çoğalıp yüzüme çarpıyor
duvarlardan yıllar önce silinmis sloganlar
bedeni kurşunlarla doldurulmuş
bir ölü doğruluyor kıyısında anıların
incinmiş bakıyor
mendireklerde dalgalarca kırılışıma
gök gürlemeleri düşüyor aramiza
sabahi ikiye biçiyor sesi
postal seslerinin yankılandığı gecelerde
birlikte yazmadık mı diyor
silinmiş bütün sloganları göstererek
beni vurmuşlardı
ardından kurşunlarla sense firari
duvarlar kanıyor
kanıyor yapraksız dalları ağaçların
gökyüzü kanıyor, bulutlar, kuşlar
billurdan kırmızıya dönüyor yağmur
rüzgar kanıyor
vivaldi kemanlarını silerek sokaklardan
kan, kanıyor
dağılıyor
soluğumda duman acısı
vantuzlar
avcı fakları
ey umut
utandırma beni
serme yorgun dalgalar gibi
keskin çakıl taşlarına sendeleyişimi
bir sevgi kırılmasıydı
bir boran
izlerimi silen tipi
üzülmüşlüğümle gözgözeyken
bakma öyle
yanaklarımda acıyor
gözlerinin sıcak izi
ey umut
utandırma beni
yüzümü gölgeler gömerek kaçmadım
utançlar çizilmedi ömrüme
hep bir sarmaşıktım insan uçurumlarında
tuzla sulanan toprakta
yeşeren inat
yılgısına çekerken
durgun sularda soldurmadım şıvgınlarımı
hep bir patlayışın ardından
zifir geceye atılan kıvılcımdım
sesimden önce
bir sevgi kırılmasıydı
bir boran
izlerimi silen tipi
üzülmüşlüğümle gözgözeyken
bakma öyle
yanaklarımda acıyor
gözlerinin sıcak izi
ey umut
utandırma beni
kuralsız bir sevgi
umudumu da yoracaksa eger
bir çift kumrunun sarılışını
bağrıma bastırır gibi
ayrılıkta yakışır bana
yaralı ceylan ürkekliğiyle ovada
isyanlarımı saklayıp
kırarcasına dişlerimin sızısına
dağların yolunu tutmakta
kuralsız bir sevgi
umudumu da yoracaksa eger
bir çift kumrunun sarılışını
bağrıma bastırır gibi
bir kavgada
ayrılıkta yakışır bana.
Aydın ÖZTÜRK
