[Yaşam] Görme engelliler, sizi anliyorum!..

[miss]

Sevgili arkadaslar,
Ben gorme engelli degilim, fakat bundan bir yil once , size basimdan geçen bir olayi anlatmak istiyorum. Bu olay bana, hem gormeyenlerin dunyasini, hemde az gorenlerin dunyasini tanitti. Yani hem gormeyen, hemde az goren birisi oldum.
Gunlerden cumartesiydi. Uyuyordum. Sabahin 3'unde uyandim ve gozlerimi açtigim zaman, karanliktan baska bir sey gormuyordum, gece lambasini açtim, yine hiçbir sey gormedim. Sanki karanligin içine dusmustum, o kadar kotu olmama ragmen, kimseyi uyandirmadim ! Yeniden uyudum. Sabahi bekledim, belki bir kabus geçer diye ! Ama sabah uyandigim zaman, kabus olmadigini gordum :!:
Gerçekten karanlik bir dunyada yasiyordum artik. Hemen bir doktora gittim. Doktor geçici oldugunu ve dinlenmem gerektigini soyledi. Bende bana soyleneni yaptim.

Karanlik bir dunyada yasamak nedir, onu kesfettim

Gormeyenlerin dunyasi, bana hayatin ne kadar onemli oldugunu,hayatta daha onemli seyler oldugunu ve en onemliside gozlerimle o gune kadar goremedigimi (gormeme ragmen), kalbimin gozleriyle gorebilmemi ogretti bana :!:

Az gorenlerin dunyasini aksamleyin kesfettim ! Dinlendikçe ,o karanlik ortu gozlerimden ayriliyordu. Kitap okumayi o kadar seven biri olarak, kitabimi elime aldigim zaman, hangi kitabi okudugumu bile anlayamadim. Harfleri seçemiyordum. Ya televizyon seyrederken, her defasinda etrafimdakilere sorardim, "su konusan kim "diye !
Az gorenlerin dunyasi, bana hayatimin her saniyesinde , her dakikasinda ve her saatinde yaptigim herseyin ne kadar buyuk onem tasidigini ogretti.

Gormeyen yada az goren arkadaslarimin cesaretine,
yasama sevinçlerine, azimlerine hayranim !!!

HAYAT HER SEYE RAGMEN GUZEL

Sevgiyle kalin

miss :wink:

 

[karakaya]

selamlar

sevğili miss,gönül isterki herkesin ki senin gibi geçici olsa.peki az görenlerin dünyasını keşfetin.ya yürüyemeyenlerin dünyası?anlayışın için teşekkürler.

 

[miss]

Re: selamlar

sevğili miss,gönül isterki herkesin ki senin gibi geçici olsa.peki az görenlerin dünyasını keşfetin.ya yürüyemeyenlerin dünyası?anlayışın için teşekkürler.

Yurumeyenlerin dunyasini çok iyi biliyorum, çunku her gun yasiyorum

 

[OturanBoğa]

miss, paylaşım için çok teşekkürler.
Aslında, geçici bir sebepten dolayı görmemek, duymamak, yürümemek gibi bir sorun yaşadığımızda, bunun bize öğrettiği şey, salt görmemek, duymamak, yürümemek vs. ile ilgili bir duygu geliştirmemiz sağlaması değil, genel anlamda tüm insanların yaşamları hakkında içselleştirilmiş bir empati kurmamızı sağlamasıdır.
Yani birkaç gün görmemekle, aslında yürüyememenin, duyamamanın, koklayamamanın ve en önemlisi "çaresiz" ve elde olmayan sebeplerle kısıtlı olmanın ne demek olduğunu öğreniyorum.
Yani artık göremeyenleri vs. anlamak için illa da birkaç gün görememem gerekmiyor. Engelli olmak bizlere herkesi anlamak için büyük bir fırsat veriyor...

 

[miss]

miss, paylaşım için çok teşekkürler.
Aslında, geçici bir sebepten dolayı görmemek, duymamak, yürümemek gibi bir sorun yaşadığımızda, bunun bize öğrettiği şey, salt görmemek, duymamak, yürümemek vs. ile ilgili bir duygu geliştirmemiz sağlaması değil, genel anlamda tüm insanların yaşamları hakkında içselleştirilmiş bir empati kurmamızı sağlamasıdır.
Yani birkaç gün görmemekle, aslında yürüyememenin, duyamamanın, koklayamamanın ve en önemlisi "çaresiz" ve elde olmayan sebeplerle kısıtlı olmanın ne demek olduğunu öğreniyorum.
Yani artık göremeyenleri vs. anlamak için illa da birkaç gün görememem gerekmiyor. Engelli olmak bizlere herkesi anlamak için büyük bir fırsat veriyor...

Sevgili Oturanboga, dusuncene katiliyorum, ama hepsine degil
Geçici bir sebep yuzunden, yuruyememek, gormemek ya da duymamak bize gormenin , yurumenin ve duymanin ne kadar onemli oldugunu ogretebilir. Ama geçicide olsa, boyle bir olayi yasamak, engelli arkadaslarimizi, hangi zorluklarla karsilastiklarini anlamamizi saglar. Engelli olmadan, butun engellilerin hayat hikayelerini okusam da ,onlarin yasadiklarini hiç yasamadiysam, onlari anlamakta istesem, anlayamam :!: Ama, kaldirdiklari her engel karsisinda , hayranlikla :shock:
Bana gore, birini anlamak için, onun yasadiklarini yasamak lazim

sevgiler :wink:

 

[karakaya]

miss,özür ben seni engelsiz sandım.kusura bakma

 

[hikayeci]

Sevgili Oturanboga, dusuncene katiliyorum, ama hepsine degil Geçici bir sebep yuzunden, yuruyememek, gormemek ya da duymamak bize gormenin , yurumenin ve duymanin ne kadar onemli oldugunu ogretebilir. Ama geçicide olsa, boyle bir olayi yasamak, engelli arkadaslarimizi, hangi zorluklarla karsilastiklarini anlamamizi saglar. Engelli olmadan, butun engellilerin hayat hikayelerini okusam da ,onlarin yasadiklarini hiç yasamadiysam, onlari anlamakta istesem, anlayamam :!: Ama, kaldirdiklari her engel karsisinda , hayranlikla :shock:
Bana gore, birini anlamak için, onun yasadiklarini yasamak lazim

sevgiler :wink:

Bu dediğini yapmak bu toplumda farklı şekillerde ezilen her insanın yaşadıklarını yaşamak fiziksel olarak zor. Yani bir kadın, Ermeni, Kürt, Çingene, eşcinsel, işci de olamazsın. Hepimizin, ezilen olarak yaşadığı ortak şey dışlanma, ayrımcılık, baskılardır. Ancak yaşadıklarımızdan Oturan Boğa'nın da dediği gibi birbirimize karşı empati duymayı ve bir duyarlılık geliştirmeyi öğrenebiliriz.

Ben eşcinselim ve bu forumda paylaşılan birçok şey bana yabancı gelmiyor. Hatta benzer cümleler kurduğumu görüyorum.